Toplumların geleceği açısından coğrafyanın çok önemli bir misyonu bulunmaktadır. Coğrafya, sorunların çözümünde tek başına yeterli olmasa da çözüm çoğu zaman coğrafyasız mümkün olmamaktadır. Bu açıdan coğrafya öğretiminin etkili olamadığı toplumların başta eğitim sisteminde, genelde ise toplum yapısında ciddi eksiklikler oluşacaktır. Coğrafya öğretiminin amacına ulaşabilmesi açısından materyal kullanımı oldukça önem arz etmektedir. Öğretim materyalleri öğrenmeyi artırmasının yanı sıra daha kısa sürede ve kalıcı öğrenmeyi desteklemesi açısından da büyük önem taşımaktadır. Geleneksel öğretim materyallerinin yanında son yıllarda teknolojik gelişmelerin de ciddi katkısı ile artırılmış gerçeklik uygulamaları coğrafya öğretiminde yer alamaya başlamıştır. Yapılan bu çalışmada artırılmış gerçeklik uygulamalarıyla içeriği zenginleştirilmiş coğrafya derslerinin öğrencilerin coğrafya dersine olan tutumlarını araştırılmıştır. Nicel araştırma yöntemlerinden deneysel desen ile yapılan bu araştırma sonucunda artırılmış gerçeklik uygulamaları kullanılan derslerde öğrencilerin coğrafya dersine yönelik olumlu tutumlarının arttığı, ders işleme düzeninde pozitif gelişmeler yaşandığı, öğrencilerin coğrafyayı daha çok sevmelerinden de kaynaklı olarak coğrafya akademik başarılarına da olumlu etki ettiği sonucuna ulaşılmıştır. Bundan dolayı; Z kuşağı ve alfa kuşağı gençlerin teknolojiye yatkınlıklarının artırılmış gerçeklik uygulamaları sayesinde olumlu yönde kullanılarak coğrafya öğretimine katkı sunacağı değerlendirmesinde bulunulmuştur.

Turkey Turkey is more prone to disasters due to its geographical location. The population living in various regions of Turkey encountered several lethal disasters, including earthquakes, avalanches, floods, fires, and landslides at different times, and yet they continue to confront such calamities. Disaster preparedness training is crucial for minimizing the damage in disasters. Schools are the initial public institutions providing disaster preparedness training; thus, such institutions and their educators pose special responsibilities. Delivering such training effectively and successfully is directly related to teachers' disaster awareness perceptions. Given the significance of primary education, it is essential to determine that teachers have received disaster training, is prepared for disaster incidents, and have posed awareness and preparedness for disasters. Assaying the disaster awareness perception of teachers is critical during the preparation phase for potential disasters. The current study aimed to assess the degree of disaster awareness perceptions among classroom teachers by analyzing factors, including age, gender, geographical region where they were born/raised, professional seniority, educational status, title, and disaster experience. The study also focused on ascertaining disaster awareness perception levels of primary school teachers by utilizing the survey design, a quantitative research technique. The study sample comprised 509 classroom teachers employed in schools affiliated with the Ministry of National Education in the province of Van during the fall semester of the 2022–2023 school year. Two separate forms, “Teacher Personal Details” developed by the author and the “Disaster Awareness Perception Scale” generated by Dikmenli, Yakar, and Konca (2018), were used to collect research data. Frequency-percentage distributions, arithmetic means, standard deviations, and Kruskal Wallis and Mann Whitney U test were employed to analyze the acquired research data. The study revealed that primary school teachers have a high level of awareness for disasters, and their perceived levels of disaster awareness significantly vary depending on the calamities they have personally experienced. However, their disaster awareness perceptions did not differ according to age, gender, seniority, title, education level parameters, or the region in which they were born. As a result of the research; It was determined that the disaster awareness perception levels of the classroom teachers were high; It can be said that programs such as School-Based Disaster Education, Disaster Education Year, and Disaster Drill Year with the goal of the “Disaster Ready Turkey” positively affect the perceptions of classroom teachers' disaster awareness.

Kıbrıs Adası Doğu Akdeniz’in merkezinde jeopolitik, stratejik, ekonomik ve ulaşım açısından geçmişten günümüze kadar önemini korumuştur. Havayolu ulaşım araçlarının geliştirilmesi ve okyanus aşırı faaliyetlere başlamasına kadar adanın tek ulaşım kaynağı denizyolu olmuştur. Kıbrıs bu açıdan ilk yerleşmenin başladığı dönemlerden itibaren denizyolu ulaşımında bir üst olarak kullanılmıştır. Farklı devletlerin hakimiyetinde tarım, sürgün, yeraltı kaynakları, güvenlik, stratejik konumunun önemi gibi farklı nedenlerle daima sahip olunmak istenilen bir yer olmuştur. Ada, Osmanlı döneminde Akdeniz ticaret ağının kontrol edilmesindeki stratejik öneminden dolayı büyük mücadelelere sahne olmuştur. Uzun bir dönem savaşın yaşanmadığı ada, Süveyş Kanalı’nın açılmasıyla tekrar küresel mücadelenin merkezi haline gelmiştir. Birçok batılı devlet ile Rusya’nın hakimiyet altına almak için Osmanlı ile mücadelelere girdiği ada, 19. yüzyılın ikinci yarısında İngilizlerin kontrolüne geçmiştir. 1960 yılına kadar bu devletin kontrolünde kalmış ve bu süreç içinde adanın merkezinde bir havalimanı (Lefkoşa, 1939) inşa edilmiştir. Özellikle II. Dünya Savaşı yıllarında hava saldırılarına maruz kalmasından dolayı günümüzdeki Ercan havalimanının temeli olan RAF Tymbou (1945) havaalanı inşa edilmiştir. Daha sonra adaya Larnaka, Baf ve Geçitkale Havalimanları da inşa edilmiştir. Ayrıca İngiliz Kraliyet Ordusuna ait iki adet askeri havaalanı da bulunmkatadır. Adanın havayolu yolcu ve yük taşımacılığı 2000’li yıllara kadar önemsizdi. 2000’lerin başından günümüze kadar yolcu taşımacılığı genel olarak artış eğiliminde olmuştur. GKRY’nin yolcu sayısı KKTC’nden daha fazla olurken, bu durum üzerinde GKRY’nin Avrupa Birliği’ne alınması etkili olmuştur. KKTC’de ise yolcu sayısının daha az olmasında dünya ile iletişiminin yalnızca Türkiye ile kısıtlı olmasıdır. 2020 ve sonrasında ada genelinde taşınan yolcu sayısı küresel salgın nedeniyle önemli bir düşüş yaşamıştır. Ancak 2022 yılı ile bir toparlanma sürecine girilmiştir. Yük taşımacılığında ise ada genelinde son yıllarda ciddi bir azalma yaşanmıştır.

Kıbrıs Adası, Doğu Akdeniz’in en büyük ve de stratejik adası konumundadır. Çok köklü bir medeniyet geçmişine sahip olan Kıbrıs, 9.251 km² yüzölçümüyle Akdeniz’in en büyük 3., Doğu Akdeniz’in ise en büyük adasıdır. Adanın toplam 780 km. uzunluğundaki kıyı şeridinin ise kabaca yarısı KKTC’de (%51), yarısı da GKRY (%49)’de bulunmaktadır. Kıbrıs’ta, Türk halkı ve Rumlar arasında yaşanan çatışmalar ve Türk halkına yönelik saldırılar neticesinde Türkiye’nin 1974 yılında yapmış olduğu askeri müdahale ile ada üzerinde 2 müstakil devlet kurulmuş oldu. GKRY, 2004 yılı itibariyle resmen Avrupa Birliği üyesi olmuş, KKTC ise sadece Türkiye tarafından tanınan bir ülke olarak varlığını sürdürmektedir. Kıbrıs’taki bu iki bağımsız ülke yanı sıra İngiliz Dönemi’nin bir uzantısı olarak 2 tane de İngiliz Üssü bulunmaktadır. Her iki üssün toplamda 254 km²’lik alanı (Ada yüzölçümünün %2.7’si) bulunmaktadır. Kıbrıs bulunduğu konum itibariyle medeniyet tarihi boyunca devletlerin hakim olmayı arzuladığı ve bunun için çokça mücadele ettikleri bir nokta olmuştur. Ada tarihinde önemli izler bırakan İngilizler için ise Kıbrıs; Doğu Akdeniz ve Ortadoğu için stratejik bir ikmal merkezi, Mısır egemenliği için önemli bir basamak taşı olma özelliğindeydi. Bu nedenle İngilizlerin adada yapmış oldukları tüm alt ve üstyapı çalışmalarını bu minvalde değerlendirmek gerekir. İnşa edilen demiryolu da bu sürecin bir parçasıdır. Kıbrıs Adası’nda, İngiliz Dönemi’nden kalma demiryolunu ele aldığımız bu çalışma kapsamında 2017 ve 2019 yıllarında KKTC’de saha çalışmaları yapılmıştır. Yüzey araştırmaları kapsamında az sayıdaki gar binası, birkaç araç haricinde KKTC sınırlarında konuyla alakalı bir şeyin kalmadığı tespit edilmiştir. Raylar ise 1950’lerin ilk yarısında bütünüyle sökülmüş olduğundan bu anlamda herhangi bir bulgu söz konusu değildir. Yapmış olduğumuz literatür çalışması kapsamında büyük çoğunluğu yabancı araştırmacıların ortaya koyduğu eserlerden ve yerli araştırmacıların eserlerinden faydalanılmıştır. Konuyla ilgili harita ve görseller İngiliz Arşivleri ve KKTC Milli Arşiv ve Araştırma Dairesi’nden tedarik edilmiştir. GKRY tarafındaki güncel durum ise yine literatür çalışmaları ve arşiv belgelerinden hareketle ortaya konmuştur.

Çalışmanın amacı, Kütahya ilinin Gediz ilçe merkezinde öğrenim gören ilköğretim 7 ve 8. sınıf düzeyindeki kaynaştırma öğrencilerinin yazılı anlatımlarında kullandıkları kelime servetini belirlemektir. Araştırmada tarama modeli kullanılarak elde edilen veriler doküman incelemesi yoluyla incelenmiştir. Çalışmada Gediz ilçe merkezindeki dört ortaokulda öğrenim gören 15 kaynaştırma öğrencisine anı, otobiyografi türlerinde; erdemler, spor-sanat, Millî Mücadele ve Atatürk temalarında yazılar yazdırılmıştır. Öğrencilerden elde edilen veriler, çalışma günü sonunda Microsoft Word 2016 ortamında yazıya aktarılmış; metinlerin toplam kelime sayısı, düz bir metinde geçen kelimelerin tekrarlanma sıklıkları listelenmiş ve kaydedilmiştir. Bu listelerdeki kelimelerle, araştırmada kullanılan alt problemlere göre sözlükler oluşturulmuş, toplam ve çeşit kelime sayılarına ulaşılmıştır. Toplamda 65 adet veri elde edilmiştir. Bu verilerin tamamında toplam 3553 kelimenin kullanıldığı görülmüştür. Öğrenciler 923 çeşit kelime kullanırken 416 kelimeyi bir defadan fazla kullandıkları saptanmıştır. En çok tekrar eden kelime 90 tekrarla “ve” bağlacıdır. En çok toplam kelime, 826 kelime ile Milli Mücadele ve Atatürk temasında; en çok çeşit kelime, 325 kelime ile anı türünde kullanılmıştır. Çalışmada kaynaştırma öğrencilerinin uygun tür ve temalarda yazma eğitimlerinin güçlendirilmesiyle aktif kelime servetlerinin de artacağı gözlenmektedir. Anı türünde yazma isteklerinin yüksek olması da bunu desteklemektedir.  Çalışmalarda en çok kelimeyi bedensel yetersizlik raporlu bir öğrenci kullanırken, bir başka bedensel yetersizlik raporlu öğrenci, çalışmalarda en az kelimeyi kullanan öğrenci olmuştur. Kaynaştırma öğrencileri, yaşıtlarıyla aynı sınıflarda, aynı ders kitaplarını kullanarak öğrenim görmektedirler. Bu öğrencilerin de söz hazinesi paydasından aldıkları payların belirlenmesinde yarar bulunmaktadır. Tüm öğrenciler için öğretim programında öğrencilerin kademelerine göre kaç kelime bilmesi ve kullanması gerektiği belirlenmelidir.