Bu çalışmanın amacı Osgood semantik farklılık ölçeğindeki duygusal değerlere göre pedagojik formasyon öğrencilerinin kavram haritasıyla ilgili olumlu ve olumsuz tutumlarını incelemektir. Araştırmanın verileri, Osgood, Suci ve Tannenbaum (1957) tarafından geliştirilen ve bu çalışma için düzenlenen semantik farklılık ölçeğinden elde edilmiştir. Ölçek bir uçtan diğerine yedi kategoriden oluşan 7’li Likert tipi bir ölçek niteliğindedir. Araştırmanın örneklemini, Necmettin Erbakan Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim fakültesinde 2017-2018 güz döneminde pedagojik formasyon eğitimi alan toplam 47 hemşirelik bölümü öğrencisi (43 kız, 4 erkek) oluşturmaktadır. Araştırmada nicel araştırma yaklaşımlarından olan tarama modeli kullanılmıştır. Veriler betimsel istatistik yöntemiyle analiz edilmiştir. Ölçek iki uçlu yapılandırılmış 18 sıfat çiftinden oluşmaktadır. Verilerin analizinde frekans, yüzde, aritmetik ortalama ve standart sapma değerleri hesaplanmıştır. Ölçeğin Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı ,865 olarak bulunmuştur. Verilerin değerlendirilmesi ile öğrencilerin semantik farklılığa göre kavram haritasına yükledikleri değerlerin pozitif (x¯ = 5,48) yönde olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin kavram haritasına yönelik semantik tutumlarının olumlu yönde ve algılarının önemli, öğretici, faydalı, etkili, kullanılmalı, gerekli, anlamlı ve kolay şeklinde olduğu görülmektedir. Ayrıca öğrencilerin kavram haritasına sıradan/sıra dışı sıfat çiftinde nötr ve yorucu/yorucu değil sıfat çiftinde ise yorucu sıfatını ağırlıklı olarak işaretleyerek olumsuz değer yükledikleri görülmektedir. Çalışma verileri değerlendirildiğinde genel anlamda öğrencilerin kavram haritasıyla ilgili olumlu yönde semantik tutum sergiledikleri söylenebilir. Kavram haritasına yönelik olumsuz tutumlarının ise çok düşük düzeyde kaldığı elde edilen sonuçlardan anlaşılmaktadır. Anahtar Kelimeler: Anahtar kelimeler 6 kelime veya söz öbeğini geçmeyecek şekilde olmalıdır.

Bu çalışmanın amacı 19. yüzyılın ilk yarısında Gelibolu kazasının sosyo-ekonomik durumu, nüfus yapısı ve hareketliliklerini ortaya koymaktır. Bu sebeple Gelibolu kazasının 19. yüzyılın ilk yarısında sosyo-ekonomik durumu ve nüfus yapısını ortaya çıkarmak için farklı arşiv malzemelerinden yararlanılmıştır. 155 (1842/1843), 285 (1843/1844), 321 (1844/1845), 923 (1847/1848) numaralı cizye defterleri, 4057 (1830/1831), 4060 (1841/1842), 4064 (1844/1845), 4066 (1844/1845), 4068 (1844/1845), 4071 (1844/1845) numaralı nüfus defterleri ve 16.124 (1840/1841), 16.125 (1840/1841) numaralı temettuat defterlerinden hareketle Gelibolu kazasına ait nüfus yapısı ve sosyo-ekonomik özelliklerini içeren çeşitli tespitler yapmak mümkün olmuştur. Başta kazanın sosyo-ekonomik dinamikleri ve nüfus özellikleri olmak üzere kişilerin yaş ortalamaları, tipolojileri, sağlık durumları, askerlik ile ekonomik faaliyetlerini kapsayan gelir ve giderlere ait mühim bilgiler ortaya çıkarılmıştır. Bu sebeple çalışmamızın yerel tarih araştırmalarına bir örnek olması ve özellikle Gelibolu tarihinin bir kesitini/19. yüzyılın ilk yarısını detaylı bir şekilde ortaya koyması bakımından alana bir katkı sağlanması beklenmektedir.

Kesitsel tarama yönteminin kullanıldığı bu araştırmada, ortaokul kademesine dönük geçerli, güvenilir ve kullanışlı bir sorumluluk ölçeği geliştirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2020-2021 eğitim-öğretim yılı Uşak ilinde öğrenimlerine devam eden, seçkisiz örnekleme yoluyla seçilmiş gönüllü 728 ortaokul 8.sınf öğrencisi oluşturmuştur. Ölçekteki maddeler “Bana hiç uygun değil=1, Bana biraz uygun=2, Bana oldukça uygun=3, Bana tamamen uygun=4” olacak şekilde puanlanmıştır. Ölçekte herhangi bir ters madde yoktur. Ayrıca ölçekteki herhangi bir sorudan 1 puan alan öğrencinin sorumluluk değeri düşük, 4 puan alanın ise yüksek anlamı taşımaktadır. Verilerin analizinde SPSS v.22 ve AMOS v.24 paket programları kullanılmıştır. Analizler sonucunda, Cronbach's alpha değeri .82; AVE .040 ve CR değeri ise 0,628 olarak hesaplanmıştır. Model uyum değerleri ise mükemmel ölçütler arasında olan 7 maddelik tek faktörlü yapıya sahip geçerli ve güvenilir ortaokul kademesine dönük bir sorumluluk ölçeği elde edilmiştir.

KOAH hastaları, hava yollarının tıkanması nedeniyle genellikle uykuya girme ve sürdürme konusunda zorluk yaşarlar. Bu hastalarda uyku kalitesini etkileyen faktörler belirlenerek ve düzenlenerek uyku kalitesi iyileştirilebilir. Bu çalışma, kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) olan hastaların uyku kalitesini ve ilişkili faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu tanımlayıcı ve kesitsel çalışma, Göğüs Hastalıkları Kliniğinde yatan 80 KOAH hastası ile Ocak 2014 ile Ocak 2015 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Veriler, Hasta Bilgi Formu ve Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi (PUKİ) ile yüz yüze görüşme tekniği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde, ortalama, Mann-Whitney U ve Kruskal-Wallis Varyans Analizi testleri kullanılmıştır. Hastaların genel PUKİ skoru 9.38 ± 3.17 idi ve hastaların % 97.5'inin uyku kalitesi kötüydü. KOAH hastalarının "uyku kalitesi" ile "cinsiyet, komorbid kronik hastalık, ilaçla ilişkili yan etki yaşama, semptomlarını hafifletmek için egzersiz yapma, nefes darlığı, uyku yeri, yatak tipi, yatmadan önce sekresyonlarını temizleme, uyku bölünmesi, uyurken KOAH’a yardımcı cihaz kullanma ve uyku problemleri nedeniyle günlük aktivitelerinde güçlük yaşama" arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardı (p = 0.000). Bu çalışma, KOAH hastalarının uyku kalitesinin çok kötü olduğunu göstermiştir. KOAH hastalarında uyku kalitesini olumsuz etkileyen faktörleri iyileştirmek için müdahaleler planlanmalı ve uygulanmalıdır.

Töre (örf ve adet); yazılı hukuk kurallarının olmadığı dönem ve toplumlarda toplumsal hayatı düzenleyen, toplum tarafından benimsenmiş ve davranış şekline dönüşmüş kurallardır. Bir toplumu incelemek, tanımak ve analiz etmek için o toplumun örf ve adetlerini, kültürünü incelemek gerekir. Toplumların hayata bakış açılarını, düşünce dünyalarını ve yaşam şartlarını yansıtan örf ve adetler bir bakıma toplumların yansımasıdır. Toplumun en küçük sosyal birimi olan ailenin kurulması, çok eski zamanlardan bu yana birçok gelenek ve göreneğin gözlemlendiği tören ve merasimler olarak ön plana çıkmıştır. Modernleşen dünya ile birlikte birçok örf ve adet unutulmaya başlamışken evlilik sürecindeki örf ve adetler halen yaşatılmaktadır. Türkler Orta Asya’da yaşamış ve tarihsel süreç içinde Anadolu Bölgesi’ne göç etmiş bir halk topluluğudur. Göçebe bir yaşam kültürüne sahip olan Türklerle ilgili kaynak sayısı çok azdır. Bunun nedeni o dönemde sözlü anlatıma değer verilmesi ve devamlı hareket halinde olan bir yaşam tarzıdır. Ayrıca yazı için gerekli araç ve gereçlerin temininin güçlüğü, insanların gündelik hayatlarını kolaylaştıran araç ve gereçlere önem vermesi de en önemli nedenlerdendir. Ancak o dönemden günümüze gelen eserler az da olsa Türk töresi ve o dönem hakkında fikir edinmemizi sağlayacak ve günümüze ışık tutacak niteliktedir. İslamiyet, M.S 6.yüzyılda Arabistan yarımadasında ortaya çıkmış, söylemi tüm dünyayı kapsayan bünyesinde itikadi, ameli ve ahlaki hükümler bulunduran semavi bir dindir. Allah’ın gönderdiği rehber kitap ve o kitabı insanlara öğreten peygamberin davranışlarıyla şekillenmiştir. Allah(c.c)’ın ifadesiyle ‘‘en güzel örnek’’ olarak yaşayan peygamber; hükümleri insanlara anlatmış, uygulamış ve anlaşılamayan kısımları netleştirmiştir. İslam dini, muhatabının hem bu dünyadaki yaşamını hem de bu dünyadan sonraki yaşamını düzenlemek amacındadır. Bu bağlamda kuralları ve hükümleri oluşmuş, her dönem güncel meseleler üzerinden yenilenerek günümüze kadar gelmiştir. Bu çalışmada, iki kültürün toplumun temeli sayılan aile kurumuna bakış açıları incelenmiş, Türk töresi ve İslam hukukunun hem törensel anlamda hem hukuksal anlamda aile kurma ve evlilik hususundaki hüküm ve kuralları araştırılmış ve iki hukuk sisteminin benzerlikleri ve farklılıkları karşılaştırılmıştır.