Bu araştırmanın amacı Çocuk Gelişimi Programı öğrencilerinin sürdürülebilirlik kavramına yönelik algılarını incelemektir. Bu amaç doğrultusunda Çocuk Gelişimi Programı öğrencilerinin sürdürülebilirlik kavramı tanımları, sürdürülebilirlik kavramının önemi, okul öncesi dönemde sürdürülebilirlik kavramının edinilmesinin önemi, sürdürülebilir çevre eğitiminin tanımı, okul öncesi dönemde sürdürülebilirlik kavramını uygulama ve okul öncesi dönemde çocuğun sürdürülebilirlik kavramını kazandığını anlama ile ilgili cevapları tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden olan durum çalışması desenine uygun bir şekilde görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırmaya Çocuk Gelişimi Programı öğrencilerinden gönüllü olan 20 Çocuk Gelişimi Programı öğrencisi katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak 6 sorudan oluşan “Çocuk Gelişimi Programı Öğrencilerinin Sürdürülebilirlik Kavramına Yönelik Algıları” adlı yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Veriler içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırmanın bulgularına göre sürdürülebilirlik tanımına en çok devamlılık sağlama, sürdürülebilirlik kavramının önemine çevreye zarar vermemek, sürdürülebilirlik kavramının edinilmesinin önemine ilişkin çocuklar çevreye daha bilinçli davranır, sorumluluk, erken bilgi kazanma erken ve ileride uygulama ve gelecek nesilleri düşünme, sürdürülebilir çevre eğitiminin tanımına yönelik çevreyi tanıma, okul öncesi dönemde sürdürülebilirlik kavramının uygulanmasına deney yapma, uygulamalı, örneklerle anlatma, oyunlaştırma, çevreyle ilgili etkinlikler, çevrelerini keşfetme, konuşarak ve anlatma ve son olarak okul öncesi dönemde çocuğun sürdürülebilirlik kavramını anlamaya yönelik soru-cevap cevapları en fazla katılımla ifade edilmiştir.

Sanayi devriminin gerçekleşmesinin ardından farklı bir boyut kazanan beşerî faaliyetler, hammadde, ulaşım, sermaye, pazar, işgücü ve enerji ekseninde gelişim göstermiştir. Sanayi faaliyetleri ülkelerin kalkınmada itici gücü olmuş, ülkeler arası hatta aynı ülke içinde bölgesel kalkınmışlık farkları oluşmuştur. Bu çalışmada Anadolu Kaplanlarının başkenti olan Denizli ilinin sanayi coğrafyası ele alınmıştır. Antik çağlardan itibaren el dokumacılığı ile ünlenen, 1970’lerden sonra ise modern anlamda sanayileşen Denizli’de sanayinin yapısı, gelişimi ve bu gelişim üzerinde etkili olan faktörler coğrafi bakış açısı ile analiz edilmiştir. Denizli Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlüğü ile Denizli Sanayi Odası’ndan Denizli ilinde bulunan endüstri kuruluşlarının listesi alınmış sanayi kuruluşlarının yapısı, sektörel ve mekânsal dağılışı ile çalıştırdıkları işçi sayıları tespit edilmiştir. Bununla birlikte TÜİK’ten nüfus verileri temin edilmiş nüfus ve sanayi faaliyetleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Buna göre Denizli ilinde sanayi faaliyetlerinin dağılışında fiziki faktörlerin etkili olduğu, başta travertenler olmak üzere bölgede çıkartılan madenler ile zirai faaliyetlerin ilin sanayisini şekillendirdiği anlaşılmıştır. İl sınırlarından geçen demir yolu ve karayolu ağları sanayi tesislerinin belli bir hat boyunca gelişmesini sağlamıştır. Sanayi faaliyetlerinin Denizli ili ve yakın çevresinde toplanması, sanayinin desentrilize olması bakımından önemli bir rol model olmuş, nüfusun Anadolu’da kalmasına katkı sunmuştur. Özellikle Dokumucalık alanında antik çağlara dayanan tecrübe sayesinde Denizli havlusu dünya çapında “Turkish Towels” olarak tanınmaya başlamıştır. Söz konusu gelişmelerin yanı sıra Denizli ilinde sanayi faaliyetlerinin dağılışında ve gelişiminde coğrafi faktörlerin göz önünde bulundurulması gerekmektedir. Nitekim Denizli ilinde sanayi faaliyetlerinin önemli bir kısmının Çürüksu Ovası ve yakın çevresinde yoğunlaştığı görülmekte olup, faaliyetlerin il sathına yayılması söz konusu bölgedeki baskıyı azaltacak, diğer bölgelerde istihdam alanlarını artıracaktır. Ayrıca yapılacak reklam çalışmalarıyla birlikte Denizli’nin dünya çapında bir sanayi bölgesi olmasına katkı sunacaktır.

“Din ve kültür” gibi bu kadar geniş bir konuyu nasıl değerlendirmeye başlanır?” sorusu çok geniş alanı kapsamaktadır. Bundan dolayı kültürel coğrafya, kültür ve onun karmaşık dünya çevresi arasındaki etkileşim ve farklı kültürler arasındaki mekânsal etkileşimdir.

İnsanların mekâna uyumu ve mekânın yaratılmasında bir güç olarak dinin incelenmesi, coğrafya da kültürel coğrafyanın doğru ve önemli bir mücadelesidir. Burada inanç coğrafyası diğer bir deyişle dinler coğrafyasının beşerî coğrafya açısından kültür coğrafyasının inanışlar ve beşeriyetin inançlara yaklaşımı şeklinde “Niçin din coğrafyası?”, “Coğrafya ve din nedir”, “Coğrafya, Kültür ve Din ilişkisi”, “Dünya İnanç Coğrafyası” konuları ele alınmış ve vurgu yapılmıştır.

Din, bireylerin düşünce, kültür ile sosyal yapısı, tutumu ile davranışlarını etkileyen en eski ve en önemli örgütlenme biçimlerinin vazgeçilmezidir. Bunlardan dolayı zamana ve tarihe en çok direnç gösteren, değişmesi en güç kavramların başında gelen ve toplumsallaşma ile küreselleşmeden etkilenen din, dünyamızda yine yerini korumaktadır. Dünyada nüfus alanını genişleten din, beşeriyeti derin bir şekilde etkileyen, duygu ve düşüncelerine yön verdiği gibi sosyal hayatlarını da şekillendirerek derin izler bırakan bir inanış felsefesidir. Bütün bunlar göz önüne alınarak, dinler coğrafyası yukarıdaki başlıklar doğrultusunda incelenmiş ve önem verilerek bu alandaki çalışmalara katkı sağlamak amaçlanmıştır.

Zihinsel yetersizlik ve otizm spektrum bozukluğu, bireylerin günlük yaşamlarında işlevselliklerini etkileyen karmaşık nörogelişimsel bozukluklardır. Bu araştırma, zihinsel yetersizliği ve otizm spektrum bozukluğu olan bireylerde örüntü oluşturma becerisinin incelendiği literatür çalışmalarına odaklanmaktadır. Örüntü oluşturma becerisi, bireylerin matematikte görsel uyaranları organize etme, sıralama ve anlamlandırma yeteneğini içeren önemli bilişsel bir süreçtir. Zihinsel yetersizlik ve otizm spektrum bozukluğu olan bireylerde bu beceri genellikle tipik gelişim gösteren yaşıtlarına kıyasla daha az gelişmiş veya farklı şekilde ortaya çıkmaktadır. Bu araştırmada sistematik literatür tarama yöntemi ile örüntü oluşturma becerisine yönelik çalışmalara ulaşılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, zihinsel yetersizliği ve otizmi olan ilköğretim öğrencileri için matematikte örüntü oluşturma araştırmalarının sınırlı sayıda olduğu tespit edilmiştir. Araştırmalarda öğretim programlarının sayı sayma, aritmetik işlemler, problem çözme becerileri ve örüntü oluşturma becerilerinin kazanılmasında etkililiği gösterilmiştir

Roman, anlatısal türler arasında okuyucu tarafından bilinirliğiyle öne çıkmış edebi bir türdür. Bütün anlatısal ürünlerde olduğu gibi roman da; kişi, olay, mekân ve zaman olmak üzere dörtlü bir yapıdan oluşmaktadır. Anlatı, roman türünün içkin bir özelliğidir. Bundan dolayı bazen okuyucu ve/veya çözümleyicilerin romanlarda olay ve kişi ikilisini öncellerken zaman ve mekân ikilisini ardıllaştırdığı görülmektedir. Mekân, olay örgüsüne görsel açıdan destek sunar. Mekân, olay örgüsünü dizgiselleştirerek okuyucunun zihninde daha kolay yer almasını sağlar. Mekân, aynı zamanda olaylar silsilesi arasında görsel bir sınır oluşturur. Oyuncu romanını kronotopsal yöntemle çözümleyerek romandaki mekân kurgusunu ortaya koymaktır. Bununla birlikte yeni bir çözümleme yöntemi olan kronotopsal yönteme dair bulgular elde etmektir. Oyuncu Romanı, kronotopsal yöntemle çözümlenecektir. Bu çözümleme yöntemi mekân merkezlidir. Mekân, kişi ve olaylar silsilesinin birer iz düşümüdür. Roman, öykü gibi edebi eserlerin çözümlemesi de o eserde yer alan iz düşümler yani mekânlar üzerinden yapılmaktadır. Romanda yer alan kronotopların kurgusal olmadığı; gerçek yaşamla örtüşen kronotoplar olduğu görülmüştür. Romanda kişi-olay örgüsünün öne çıkması için gerçek yaşamla örtüşen kronotopların silikleştirilerek sunulduğu tespit edilmiştir. Kronotopların nötr bir biçimde sunulduğu görülmüştür. Romanda kronotopların olay örgüsünün önüne geçmediği, olay örgüsünü destekler biçimde kurgulandığı bulgusuna ulaşılmıştır. Kronotopsal çözümleme yöntemiyle birlikte edebi eserlerde sessiz bir varlık gibi duran mekânların gerçek hüviyetine kavuştuğu tespit edilmiştir. Yine bu yöntemle birlikte mekânların, edebi eserlerin anlaşılması konusunda edilgen bir unsur olmaktan çıkarak etken bir yapıya büründükleri görülmüştür.