FVJ   |  e-ISSN: 2602-4225

Orjinal Araştırma Makalesi | Gelecek Vizyonlar Dergisi 2022, Cil. 6(1) 60-75

Ortaokul Öğretmenlerinin Bağlam Temelli Yaklaşıma İlişkin Görüşleri / Views of Middle School Teachers on Context- Based Approach

Ümit YEL & Turhan ÇETİN

ss. 60 - 75   |  Makale No: fvj.2022.090

Yayın tarihi: Mart 29, 2022  |   Okunma Sayısı: 30  |  İndirilme Sayısı: 413


Özet

Bu çalışmanın amacı, bağlam temelli öğrenme yaklaşımının eğitim- öğretim sürecinde kullanılma durumu, derslerde uygulanabilirliği ve derse etkisi hakkındaki ortaokul öğretmenlerinin görüşlerini belirlemektir. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim (fenomenoloji) deseninde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2020- 2021 eğitim- öğretim yılında Malatya'nın Darende ilçesinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı ortaokullarda görev yapan 11 farklı branştan toplam 22 öğretmen oluşturmaktadır. Çalışma grubu amaçlı örnekleme yöntemlerinden olan kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Veriler, çalışma grubundaki öğretmenler ile yürütülen yarı-yapılandırılmış görüşmelerden elde edilmiştir. Görüşmeler yüz yüze formatta yapılmıştır. Görüşme verileri ses kaydı ile toplanmıştır. Görüşmeler genelde 20-35 dakika arasında sürmüştür. Görüşmeler tamamlandıktan sonra ses kaydında yer alan veriler yazıya geçirilmiş ve yazılı nüshası tekrardan katılımcıların onayına sunulmuştur. Elde edilen veriler, objektif şekilde değerlendirilerek içerik analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Çalışma sonucunda ortaokul öğretmenlerinin bağlam temelli öğrenme yaklaşımını tanımlarken çeşitli kavramlara yer verdiği görülmüştür. Bu kavramlar genel olarak bilimsel bilgilerle uyuşmaktadır. Bağlam temelli öğrenme yaklaşımının dersi etkileme durumu hakkında ortaokul öğretmenleri tarafından hem avantajlarına hem de dezavantajlarına yönelik görüşler ileri sürmüşlerdir. Ancak avantajlarına yönelik görüşlerin dezavantajlarına yönelik görüşlere göre oldukça fazla olduğu görülmüştür. Avantajları başlığı altında yer alan kalıcı öğrenme, günlük hayatla bağlantı kurma, bilgiyi nerede kullanacağını bilme ve ilgiyi artırması gibi görüşlerin ön plana çıktığı görülmektedir. Katılımcı öğretmenlerin büyük bir kısmı bağlam temelli öğrenme yaklaşımını derslerinde rahatlıkla kullanılabileceklerini belirtmişlerdir. Ancak çeşitli zorluklardan dolayı özellikle mevcut sınav sistemine uygun olmaması ve ders sürelerinin kısıtlı olması gibi nedenlerle uygulamaya geçiremediklerini belirtmişlerdir. Ayrıca bağlam temelli öğrenme yaklaşımı ile öğrencilerin derse katılımının artacağı ve öğrenci öğretmen ilişkisinin gelişeceği görüşleri de elde edilmiştir. Ortaokul öğretmenleriyle yapılan görüşmeler ve alınan yanıtlara dayalı olarak katılımcıların bağlam temelli öğrenme yaklaşımına ilişkin olumlu görüşlere sahip oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçlara dayalı olarak gerekli öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler: Bağlam temelli yaklaşım, Yaşam temelli yaklaşım, Bağlam temelli öğrenme, Ortaokul öğretmenleri.


Bu makaleye nasıl atıf yapılır?

APA 6th edition
YEL, U. & CETIN, T. (2022). Ortaokul Öğretmenlerinin Bağlam Temelli Yaklaşıma İlişkin Görüşleri / Views of Middle School Teachers on Context- Based Approach . Gelecek Vizyonlar Dergisi, 6(1), 60-75.

Harvard
YEL, U. and CETIN, T. (2022). Ortaokul Öğretmenlerinin Bağlam Temelli Yaklaşıma İlişkin Görüşleri / Views of Middle School Teachers on Context- Based Approach . Gelecek Vizyonlar Dergisi, 6(1), pp. 60-75.

Chicago 16th edition
YEL, Umit and Turhan CETIN (2022). "Ortaokul Öğretmenlerinin Bağlam Temelli Yaklaşıma İlişkin Görüşleri / Views of Middle School Teachers on Context- Based Approach ". Gelecek Vizyonlar Dergisi 6 (1):60-75.

Kaynakça

     Acar, B. & Yaman, M. (2011). Bağlam temelli öğrenmenin öğrencilerin ilgi ve bilgi düzeylerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40(40), 1- 10. doi:7796/102051

    Akın Yanmaz, E. (2021). Bağlam temelli öğrenme yaklaşımına göre geliştirilen rehber materyallerin ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin kavramsal anlamaları üzerine etkisi: “aynalar ve ışığın soğurulması” örneği [Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi]. Giresun Üniversitesi.

    Arslan, M. (2007). Eğitimde yapılandırmacı yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(1), 41- 61. doi:10.1501/Egifak_0000000150

    Ayvacı, H. Ş. (2010). Fizik öğretmenlerinin bağlam temelli yaklaşım hakkındaki görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 42- 51. doi: 47950/606695

    Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (25. Baskı). Pegem Akademi.

    Ceylan, D. (2017). Coğrafya eğitiminde 5e modeliyle uygulanan bağlam temelli öğretim yaklaşımının akademik başarıya etkisi [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi.

    Coştu, S. (2009). Matematik öğretiminde bağlamsal öğrenme ve öğretme yaklaşımına göre tasarlanan öğrenme ortamlarında öğretmen deneyimleri [Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi]. Karadeniz Teknik Üniversitesi.

    Çam, F. (2008). Biyoloji derslerinde yaşam temelli öğrenme yaklaşımının etkileri [Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi]. Atatürk Üniversitesi.

    Çekiç Toroslu, S. (2011). Yaşam temelli öğrenme yaklaşımı ile desteklenen 7e öğrenme modelinin öğrencilerin enerji konusundaki başarı, kavram yanılgısı ve bilimsel süreç becerilerine etkisi [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi.

    Çepni, S. & Özmen, H. (2011). Yaşam (bağlam) temelli ve beyin temelli öğrenme kuramları ve fen bilimleri öğretimindeki uygulamaları. S. Çepni (Ed.), Kuramdan uygulamaya fen ve teknoloji öğretimi içinde (s.100-123). Pegem Akademi.

    Demircioğlu, H. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarına yönelik maddenin halleri konusuyla ilgili bağlam temelli materyal geliştirilmesi ve   etkililiğinin araştırılması [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Karadeniz Teknik Üniversitesi.

    Derman, A. & Aslan, Z. (2016). Çevre eğitimi için kültürel bir bakış açısı: Dede Korkut Hikâyeleri. Turkish Studies International                 Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11(14), 201- 220. doi: 10.7827/TurkishStudies.

    Dinç, E. & Doğan, Y. (2010). İlköğretim ikinci kademe sosyal bilgiler öğretim programı ve uygulanması hakkında öğretmen görüşleri. Sosyal Bilgiler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 1(1), 17- 49. doi: 39821/430128

    Erdem, E. & Demirel, Ö., (2002). Program geliştirmede yapılandırmacılık yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(23), 81- 87. doi: 7815/102628

    Ersoy, F. (2017). Fenomenoloji. A. Saban ve A. Ersoy (Ed.), Eğitimde nitel araştırma desenleri içinde (s.51- 105). Anı                Yayıncılık.

    Fidan, N. & Erden, M. (1994). Eğitime Giriş. Alkım yayınları.

    Gilbert, J. K., Bulte, A. M. & Pilot, A. (2011). Concept development and transfer in context- based science education. International Journal of Science Education, 33(6), 817- 837. doi: 10.1080/09500693.2010.493185

    Glynn, S. & Koballa, T. R. (2005). The contextual teaching and learning instructional approach.  R. E. Yager  (Ed.), Exemplary Science: Best Practices In Professional Development içinde (s. 75–84). National Science Teachers Association Press.

    Gül, Ş, & Konu, M. (2018). Yaşam temelli probleme dayalı öğretim uygulamalarının öğrenci başarısına etkisi. Yaşadıkça Eğitim, 32(1), 45-68. doi: 11413/5462

    Güneş Koç, R. S. (2013). 5E modeli ile desteklenen bağlam temelli yaklaşımın yedinci sınıf öğrencilerinin ışık ünitesindeki başarılarına, bilgilerin kalıcılığına ve fen dersine karşı olan tutumlarına etkisi [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi.

    Hiçcan, B. (2008). 5E öğrenme döngüsü modeline dayalı öğretim etkinliklerinin ilköğretim 7.sınıf öğrencilerinin matematik    dersi birinci dereceden bir bilinmeyenli denklemler konusundaki akademik başarısına etkisi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans    tezi]. Gazi Üniversitesi.

    İnci, T. (2019). Bağlam temelli öğrenme ortamı algısı, derse ilgi, derse katılım ve akademik güdülenme etkileşiminin ortaokul öğrencilerinin fen bilimleri başarısına etkisi [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi.

    Kara, F. (2016).  5. sınıf  ''maddenin değişimi'' ünitesinde kullanılan bağlam temelli öğrenmenin öğrencilerin bilgilerini günlük yaşamla ilişkilendirme düzeyleri, akademik başarıları ve fene yönelik tutumlarına etkisi [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Ondokuz Mayıs Üniversitesi.

    Karahan, N. (2008). Öğretmen yetiştirme düzeni ve Türkiye örneği [Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi]. Beykent Üniversitesi.

    Karip, F. & Kömek, E. (2014). Bağlam temelli öğrenme- öğretme yaklaşımı. G. Ekici (Ed.), Etkinlik örnekleriyle güncel öğrenme-öğretme yaklaşımları-1 içinde (s.2-30). Pegem Akademi.

    Karslı Baydere, F. & Aydın, E. (2019). Bağlam temelli yaklaşımın açıklama destekli react stratejisine göre 'göz' konusunun öğretimi. Gazi University Journal of Gazi Educational Faculty (GUJGEF), 39(2), 755- 791. doi: 1301-9058

    Merriam, S. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation. Revised and expanded from qualitative research and case study applications in education. John Wiley & Sons.

    MEB, (2005). Öğretim programları, http://ttkb.meb.gov.tr/www/ogretim-programlari/icerik/ adresinden edinilmiştir.

    Özay Köse, E. & Çam Tosun, F. (2011). Yaşam temelli öğrenmenin sinir sistemi konusunda öğrenci başarılarına etkileri. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 8(2), 91- 106. doi: 1304-6020

    Rusçuklu, P. (2017). Yaşam temelli öğrenme yaklaşımının 6. sınıf öğrencilerinin "maddenin tanecikli yapısı" ünitesindeki akademik başarı ve kalıcılıklarına etkisi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi]. Uludağ Üniversitesi.

    Şensoy, Ö., & Gökçe, B. (2017). Yaşam temelli öğrenme yaklaşımının öğrencilerin başarı ve motivasyonları üzerine etkisi. The Journal of Academic Social Science Studies, 56(3), 37- 52. doi: 10.9761/JASSS6997

    Tekbıyık, A. (2010). Bağlam temelli yaklaşımla ortaöğretim 9. sınıf enerji ünitesine yönelik 5E modeline uygun ders materyallerinin geliştirilmesi [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Karadeniz Teknik Üniversitesi.

    Topuz, F. G., Gençer, S., Bacanak, A. & Karamustafaoğlu, O. (2013). Bağlam temelli yaklaşım hakkında fen ve teknoloji öğretmenlerinin görüşleri ve uygulayabilme düzeyleri. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 240- 261. doi: 1728/21195

    Türnüklü, D. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 24(24), 543- 559. doi: 10372/126941

    Uzun, F. (2013). Bağlam temelli yaklaşıma dayalı genel fizik-ı laboratuvar dersinin fen bilgisi öğretmen adaylarının başarılarına, bilimsel süreç becerilerine, motivasyonlarına ve hatırlamalarına etkisi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi]. Marmara Üniversitesi.

    Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (10. Baskı). Seçkin.

    Yıldırım, G. (2015). İlkokul 4. sınıf fen ve teknoloji dersinde bağlam temelli öğrenme uygulamaları [Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi]. Anadolu Üniversitesi.