Orjinal Araştırma Makalesi | Gelecek Vizyonlar Dergisi 2022, Cil. 6(1) 1-19
Sarıçam (Adana) İlçesinin Beşeri ve Ekonomik Coğrafyası / Human And Economıc Geography of Sarıçam (Adana) District
Cennet Şanlı & Mustafa Kayra Eker
ss. 1 - 19 | Makale No: MANU-2112-28-0005.R1
Yayın tarihi: Mart 29, 2022 | Okunma Sayısı: 133 | İndirilme Sayısı: 641
Özet
Sarıçam ilçesi, Adana ilinin beş merkez ilçesinden birisidir. İlçe 37° kuzey enlemleri ile 35° doğu boylamlarının kesiştiği yerde bulunur. İlçenin sınırları kuzeyde İmamoğlu, güneyde Yüreğir, doğuda Ceyhan, batıda Çukurova ve Karaisalı ilçeleri ile Seyhan ve Çatalan barajlarından oluşmaktadır. Nüfus büyüklüğü bakımından Adana’nın merkez ilçeleri arasında dördüncü sırada olan Sarıçam ilçesi, sahip olduğu 770 km²’lik alanla büyüklük bakımından üçüncü sıradadır. Mart 2008’ de ilçe statüsü verilen Sarıçam ilçesi, hızlı bir şekilde gelişme göstermiştir ve bu süreç hala devam etmektedir. Bu çalışmada Sarıçam ilçesinin beşeri ve ekonomik coğrafya özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda nitel araştırma yöntemine göre yürütülen çalışmada literatür taramasına dayanan doküman analizi ve saha çalışmaları yapılarak veriler elde edilmiştir. Araştırmanın sonucunda ilçenin beşeri ve ekonomik potansiyeli ortaya konularak, son yıllarda ilçede gözlemlenen hızlı gelişimin olumlu ve olumsuz etkileri tespit edilmiştir. Sarıçam ilçesinin nüfus potansiyeli yüksek ve şehirleşme süreci hızlıdır. İlçenin sahip olduğu ekonomik çeşitlilik, ilçeyi ekonomik anlamda güçlü kılan önemli bir özelliktir. İlçede tarım ve hayvancılık yapıldığı gibi sanayi de gelişmiş durumdadır.
Anahtar Kelimeler: Türkiye Coğrafyası, Adana, Sarıçam İlçesi, Beşeri Coğrafya, Ekonomik Coğrafya
| Bu makaleye nasıl atıf yapılır? |
|---|
|
APA 6th edition Harvard Chicago 16th edition |
| Kaynakça |
|---|
|
Adıgüzel, F., Toroğlu, E.& Kaya, Ö. (2015). Kentsel gelişme ile ulaşım ilişkisi: Adana örneği, Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turki, 10(6), 27-46. Atalay, İ. (1995). Türkiye’nin Beşeri ve Ekonomik Coğrafyası 2, İstanbul: İnkılap Yayınları. Belge, R. (2018). Denizli kent kimliğini oluşturan coğrafi öğeler. Ege Coğrafya Dergisi, 27(2), 167-181. Demirel, Ç.B. & Şenol, S. (2019). Hızlı büyüme potansiyeline sahip yerleşim alanlarının detaylı toprak etütleri ve arazi değerlendirmeleri: Mustafalar Köyü örneği, Adana, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 29 (4), 711-721. Doğanay, H. (1997). Türkiye Beşeri Coğrafyası. Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları 2982, İstanbul. Gökburun, İ. (2020). Türkiye’nin Demografik Dönüşüm Sürecinde Nüfus Politikalarının Rolü / The Role of Population Policies in the Process of Turkey’s Demographic Transition. Future Visions Journal, 4(4), 1-15. doi: 10.29345/futvis.141 Göney, S. (1976). Adana Ovaları I. İstanbul: Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayını. Kara, H. & Şahbaz, H. (2016). Afyonkarahisar kentsel sit alanında coğrafi gözlemler, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(45), 397-407. Karademir, D. & Doğan. M. (2019). Kilis ilinde arazi kullanımında meydana gelen değişimler. Journal of Awareness, 4(3), 329-342. Öcal, T. (2020). Dikey Şehirleşmenin Coğrafi Analizi Adana Çukurova, Ankara: Pegem Akademi. Özav, L. & Ersöz -Tüğen, A. (2020). Sürdürülebilir turizm açısından Merkezefendi ve Pamukkale ilçelerinin doğal, tarihi ve kültürel çekiciliklerinin değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24 (2), 647-664. Saban, D. F. (2006). XVI. yüzyılda Adana kentinin fiziksel yapısına dair bulgular. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 15 (3), 161-182. Sarıçam İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü (2021). ‘’Tanıtım ve Okullar ve Diğer Kurumlar’’. Erişim tarihi: 15 Mart 2021, https://saricam.meb.gov.tr Sönmez, M. E. (2011). Adana şehrinin alansal gelişimi ve yakın çevresinin arazi kullanımında meydana gelen değişimler. Türk Coğrafya Dergisi, 57,55-69. Tanoğlu, A. (1966). Nüfus ve Yerleşme. İstanbul Üniversitesi Yayın No:1183, Edebiyat Fakültesi Coğrafya Enstitüsü Neşriyat No:45, İstanbul. Tarım ve Orman Bakanlığı Resmi Sitesi (2021). ‘’Örtü Altı Yetiştiricilik’’. Erişim Tarihi: 12 Nisan 2021, https://www.tarimorman.gov.tr/ Taş, K. Z. (1998). 18. yüzyılın son çeyreğinde Adana şehri. Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi 9, 367-387. Toprak, A & Gültekin, E. (2007). Adana İli Sarıçam Dersei Islahı Çalışmasının Peyzaj Tasarım ve Planlaması Yönlerinden Değerlendirilmesi, Çıkurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yükseklisans Tezi, Adana. Tümertekin, E. & Özgüç, N. (2004). Beşeri Coğrafya İnsan Kültür Mekân. İstanbul: Çantay Kitabevi. Tümertekin, E.& Özgüç, N. (1997). Ekonomik Coğrafya, Küreselleşme ve Kalkınma. İstanbul: Çantay Kitabevi. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr, Erişim tarihi: 12 Nisan 2021. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=130&locale=tr, Erişim tarihi: 10 Şubat 2021. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=92&locale=tr, Erişim tarihi: 07 Ocak 2021. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=101&locale=tr, Erişim tarihi: 12 Nisan 2021. Yakar, A. (2013). Kentsel gelişme alanlarında arazi kullanımı ve değişiminin sürdürülebilir arazi yönetimi açısından incelenmesi: Trabzon İli Örneği. Karedeniz Teknik Ünivesitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Trabzon. Yıldırım, A. & Şimsek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Arastirma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları. Yüceşahin, M. M., Bayar, R. & Özgür, E. M. (2004). Türkiye'de şehrileşmenin mekânsal dağılışı ve değişimi. Coğrafi Bilimler Dergisi, 2 (1), 23-39. |
