Çalışmada, Yeni Türk Devletinin kurulmasından günümüze kadar uygulanan Hükümet sistemleri incelenmektedir. Dünyada demokrasinin kurumları ile (seçim - meclis - siyasi parti,) var olduğu ülkelerde genel olarak uygulanan üç hükümet modeli vardır. Bunlar Parlamenter Sistem, Başkanlık sistemi ve yarı başkanlık sistemidir. Bu sistemlerin her birinin kullandığı enstrümanlar farklı olsa da, ana eksenini kuvvetler ayrılığı ya da kuvvetler birliği ilkesi oluşturmaktadır. Bu sistemlerin uygulandığı her ülkede aynı sonuçları doğurması mümkün değildir. Her ülkenin sosyo-ekonomik ve tarihi kültürel yapısı farklıdır, bu yüzden ülkeler kendine özgün koşullara uygun seçeneklerin yer aldığı yeni hükümet modeli varyasyonları geliştirmişlerdir. Bu bağlamda çalışmada Türk tarihinde halkın meclis aracılığıyla devlet yönetiminde yer alma sürecine kısaca değinildikten sonra meclisli yapıya bağlı olarak ortaya çıkan yürütme ve yasama erklerin görev ve yetkileri kapsamında uygulanan hükümet sistemlerine değinilmiştir. Uygulanan sistemlerin her birinin özelikleri, olumsuz ve olumlu yanları tesbit edilmiştir. Sistem değişikliklerinin nedenlerinin toplumsal değişime bağlı olarak mı; yoksa siyasal iktidarların istekleri doğrultusunda mı yapıldığı tesbit edilerek sistem analizleri yapıldı. Sonuç olarak Hükümet Sistemleri uygulandıkları dönemlerde bir takım siyasi ve yönetimsel problemlere tek başına kaynaklık etmeyeceği gibi bu alanlarda istikrar ve güveninde teminatı olmayabilir. Her iki durumda da hükümet sistemlerini o ülkenin demokratik yapısından, siyasi partiler kanundan ve toplumun entelektüel yapısından bağımsız düşünülerek doğru bir değerlendirme yapılması mümkün değildir.