Orjinal Araştırma Makalesi    |    Open Access
Gelecek Vizyonlar Dergisi 2024, Vol. 8(2) 85-94

The Examination of Preschool Teachers Recognition of Child Neglect and Abuse

Emine Çifti & Ayşegül Akıncı Coşgun

pp. 85 - 94   |  DOI: https://doi.org/10.29329/fvj.2024.1094.2

Publish Date: Aralık 30, 2024  |   Number of Views: 7/19   |   Number of Download: 9/19


Abstract

The early childhood years, which constitute the first eight years of life, are called developmentally critical years. Research conducted with children in these years revealed that children who did not receive necessary care or were neglected experienced more problems than other children. However, meeting the child's basic needs is very effective in helping him adapt to society. Child neglect and abuse involve behaviors or omissions by caregivers—such as parents—that harm or impede a child's development, and actions or inactions that are considered inappropriate or harmful by experts and that disrupt or limit the child's growth and development. Teachers have an important role in the healthy growth, development and the protection of children. They are also effective in detecting cases of neglect and abuse early. Starting from this point, the aim of the study is to examine preschool teachers' recognition of child neglect and abuse in terms of demographic variables. A General Screening Model was used in the research. 341 preschool teachers, who constitute the sample of the research, work in independent kindergartens and kindergartens in Meram, Selçuklu and Karatay districts of Konya city center in the 2020-2021 academic year. "Child Neglect and Abuse Symptoms Scale" and "Demographic Information Form" developed by Karadağ, Sönmez and Dereobalı (2014) were used as data collection tools in the study. The data were analyzed using the SPSS26 package program. While analyzing the findings, frequencies and percentages were calculated to determine demographic information. Since the normal distribution assumption of the variables was not met, Mann-Whitney U-Test was used in pairwise group comparisons, and one-way analysis of variance (ANOVA) tests were used in groups where the normal distribution assumption of the variables was met. As a result of the research, it was found that there was no significant difference between the recognition of child neglect and abuse by female and male preschool teachers according to gender; however, there was a statistically significant difference between the recognition of child neglect and abuse by teachers aged 31-35 and those aged 46 and over. In addition, no statistically significant difference was found between married and single teachers in terms of their recognition of child neglect and abuse. According to another result of the research, it was determined that there was no statistically significant difference between the recognition of child neglect and abuse by professional seniority and between the recognition of child neglect and abuse by the variable of whether or not teachers received in-service training. The results of the research were discussed with the relevant literature and suggestions were presented.

Keywords: Preschool, Teacher, Neglect, Abuse.


How to Cite this Article

APA 7th edition
Cifti, E., & Cosgun, A.A. (2024). The Examination of Preschool Teachers Recognition of Child Neglect and Abuse. Gelecek Vizyonlar Dergisi, 8(2), 85-94. https://doi.org/10.29329/fvj.2024.1094.2

Harvard
Cifti, E. and Cosgun, A. (2024). The Examination of Preschool Teachers Recognition of Child Neglect and Abuse. Gelecek Vizyonlar Dergisi, 8(2), pp. 85-94.

Chicago 16th edition
Cifti, Emine and Aysegul Akinci Cosgun (2024). "The Examination of Preschool Teachers Recognition of Child Neglect and Abuse". Gelecek Vizyonlar Dergisi 8 (2):85-94. https://doi.org/10.29329/fvj.2024.1094.2

References

    Aktaş Altunsu, B. (2004). Çocuklara bakım veren hemşirelerin çocuk istismar ve ihmalini tanıyabilmeleri. (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

    Alim Doğan, A. (2019). Okul öncesi öğretmenlerinin çocuk ihmal ve istismarı belirti ve riskleri konusunda bilgi düzeylerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Okan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

    Altındağ, Ö., & Sağlam, M. (2012). Boşanma sürecinde çocukların haklarının belirlenmesi ve korunmasında aile mahkemesi uzmanlarının rol ve işlevleri. Uluslararası Katılımlı Çocuk İhtiyaçları Sempozyumu Bildiri Kitabı.

    Ayekin, D. N. (2014). Anne babaların ve okul öncesi öğretmenlerin cinsel istismara uğrayan çocuklara yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

    Baginsky, M. (2003). Newly qualified teachers and child protection: A survey of their views, training and experiences. Child Abuse Review, 12(2), 119-127.

    Bağ, Ö. F. (2019). Hemşire ve öğretmenlerin çocuk ihmal ve istismarına ilişkin farkındalıklarının belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Okan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

    Barlık, H. (2018). Okul öncesi öğretmenlerinin çocuk ihmal ve istismarı hakkındaki görüş ve farkındalık düzeylerinin araştırılması (Adana İl Örneği). (Yüksek Lisans Tezi). Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.

    Beissel, C.F. (2007). Observations of neglectful mothers and their children: Towards an understanding of maternal attributions. Graduate Program in Psychology Faculty of Graduate Studies, Degree of Doctor of Philosophy, Ontario, The University of Western Ontario.

    Bellamy, C. (2004). Dünya çocukları tehtit altında. Ankara: UNICEF Yayınları.

    Beyazova, U., & Şahin, F. (2001). Çocuğun şiddetten korunma hakkı. Milli Eğitim Dergisi151, 90-94.

    Bülbül, K., Çakıcı, A. B., & Türkkan, T. (2019). Sınıf öğretmenlerinin çocuk istismarı ve ihmaline yönelik bilgi ve risk tanıma düzeylerinin incelenmesi. Türkiye Eğitim Dergisi, 4(2), 127-144.

    Can, V. (2016). Öğretmen adaylarının çocuk ihmal ve istismarına yönelik bilgi ve farkındalık düzeylerinin değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Dicle Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Diyarbakır.

    Celiloğlu, B. (2018). Çocuk istismari ve ihmali farkindalik ölçeklerinin geçerlik ve güvenirlik çalişmalari ile okul öncesi öğretmen adaylarinin farkindalik düzeylerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.

    Choo, W.Y., Walsh, K., Marret, M.J., Chinna, K., and Tey, N.P. (2013). Are malaysian teachers ready to assume the duties of reporting child abuse and neglect? Wiley Online Library, 2, 93-107. https://doi.org/10.1002/car.2241

    Davidov M., & Grusec J.E. (2006).Untangling the links of parental pesponsiveness to distress and warmth to child outcomes. Child Development, 77 (1),44-58.

    Duman, N., Adıgüzel, B., Hüseyinoğlu, E., & Kaplan, C. (2019). Okul öncesi öğretmenlerinde çocuk ihmal ve istismarını tanıma. Türk & İslam Dünyası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(20), 205-215.

    Erermiş, S. (2001). Çocuk ihmali nedir? İzmir Atatürk Hastanesi Tıp Dergisi, 39(2), 7-10.

    Erginer, F. (2007). Ankara ili ilköğretim okulu yöneticilerinin öğrencilerin aileleri tarafından istismarı ve ihmaline ilişkin görüşleri. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

    Fenton, A. (2012). Using a strengths approach to early childhood teacher preparation in child protection using work-integrated education. Special Issue: Work Integrated Learning - Investing in the Future. Papers from the Australian Collaborative Education Network Annual Conference 2012

    Fernald,L.C.H., Prado,E., Kariger,P., & Raikes, A. (2017). A toolkit for measuring early childhood development in lowand middle-ıncome countries. World Bank Group.

    Greco, A. M., P´erez, E. G., Pereda, N., Guilera, G., & Gonz´ alez, I. S. (2022). Why do school staff sometimes fail to report potential victimization cases? A mixedmethods study. Journal of Interpersonal Violence, 37(9–10), NP7242–NP7267. https://doi.org/10.1177/088626052096924

    Karadağ, S. Ç., Sönmez, S. ve Dereobalı, N. (2014). An investigation of preschool teachers’ recognition of possible child abuse and neglect in Izmir, Turkey. Journal of Interpersonal Violence, 30 (5), 873–91. DOI:10.1177/0886260514536274

    Karakoç, F. (2017). Öğretmenlerin çocuk ihmal ve istismarına yönelik farkındalık düzeyleri. (Yüksek Lisans Tezi). Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van.

    Karaman Kepenekçi, Y., & Nayır, F. (2012). Çocukların ana babaları tarafından istismar ve ihmaline ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri. International Journal of Social Science, 5(7), 437-455.

    Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi (18. Baskı ed.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

    Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.

    Kaya, M. (2017). Okul öncesi öğretmen adaylarının çocuk istismarı ve ihmali konusundaki bilgi düzeylerinin ve çocuk istismarı ve ihmalinin önlenmesi konusundaki görüşlerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Doğu Akdeniz Üniversitesi Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti.

    Kenny, M. C. (2004). Teachers’ attitudes toward and knowledge of child maltreatment. Child Abuse & Neglect, 28(12), 1311-1319.

    Kenny, M. C., & McEachern, A. G. (2002). Reporting suspected child abuse: a pilot comparison of middle and high school counselors and principals. Journal of Child Sexual Abuse, 11(2), 59-75.

    Kınay Gündoğdu, E. (2020). Okul Öncesi öğretmenlerinin çocuk ihmali ve istismarına yönelik farkındalık düzeylerinin belirlenmesi (Bitlis il örneği). (Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

    Koçtürk, N. (2018). Çocuk ihmalini ve istismarını önlemede okul çalışanlarının sorumlulukları. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 38-47.

    Kurtay, D. (2012). Çocuk ihmal ve istismarının önlenmesi. http://www.hayditutelimi.org.  Erişim Tarihi: 11/ 07/ 2022

    Kürklü, A. (2011). Öğretmenlerin çocuk istismar ve ihmaline yönelik farkındalık düzeyleri. (Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Afyon.

    McKee,B.E., & Dillenburger, K. (2012). Effectiveness of child protection training for preservice early childhood educators. International Journal of Educational Research, 53, 348-359, 10.1016/j.ijer.2012.04.008

    Melkman EP. (2024). Educators' experiences of coping with cases of child abuse and neglect: Challenges and supports. Child Abuse Negl., 147:106553. doi: 10.1016/j.chiabu.2023.106553. Epub 2023 Nov 25. PMID: 38006632.

    Nelsen, J. Lott, L. & Glenn, S. (2007). Çocuk eğitiminde pozitif disiplin (S. Güler Çev.). İstanbul: Yakamoz Kitap.

    O’toole, R., S.W, W., Lucal, B., & O’toole, A. W. (1999). Teachers’ recognation and reporting of child abuse: A factorial survey. Child Abuse & Necglet, 23(11), 1281-1101. 

    Pala, B. (2011). Geleceğin öğretmenlerinin çocuk ihmali ve istismarı konusunda bilgi ve farkındalık düzeyi. (Uzmanlık Tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Eskişehir.

    Pelendecioğlu, B., & Bulut, S. (2009). Çocuğa yönelik aile içi fiziksel istismar. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 51-61.

    Polat, O. (2007). Tüm boyutlarıyla çocuk istismarı. Ankara: Şeçkin Yayıncılık.

    Sağır, M., & Gözler, A. (2013). Sınıf öğretmenlerinin çocuk istismarı ve ihmaline yönelik görüşleri ve farkındalık düzeyleri. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 3(5), 67-102.

    Sarıbaş, A. K. (2013). Okul öncesi öğretmenlerinin çocuk istismarına yönelik farkındalıklarının belirlenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.

    Şahin, F. (2002). Çocuk ihmali: Tanı ve tedavide hekimler için ipuçları. Klinik Pediatri Dergisi, 1(3), 103-106.

    Taner, Y., & Gökler, B. (2004). Çocuk istismarı ve ihmali: Psikiyatrik yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi, 35(2), 82-86.

    Taş, A. (2017). Hacettepe Üniversitesi öğrencilerinin çocuk ihmal ve istismarı hakkındaki bilgi düzeylerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Ankara.

    Toprakçı, E. (2017) Class management [Sınıf yönetimi] Pegem Publication (3.Ed.)

    Toros, K., & Tiirik, R. (2016). Preschool teachers’ perceptions about and experience with child abuse and neglect. Early Childhood Education Journal, 44(1), 21-30.

    Tunca, N., & Özer, Ö. (2015). Öğretmen adaylarının çocuk istismarına ilişkin farkındalıkları. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(2), 97-118.

    Ural, A., & Kılıç, İ. (2006). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.

    Uysal, A., & Özsoy, S. A. (2003). Öğretmenlerin çocuk istismarı ve ihmalini içeren küçük öyküler üzerine görüş ve tutumları. Çocuk Forum, 6(1), 34-40.

    Walsh, K., Farrell, A., Schweitzer, R., & Bridgstock, R. (2005). Critical factors in teachers’ detecting and reporting child abuse and neglect: Implications for practice. Queensland: Queensland University of Technology.

    WHO (2006). Çocuklara kötü muamelenin önlenmesi: Bu konuda harekete geçilmesine ve kanıt toplanmasına yönelik bir kılavuz

    Yaşar, M. C., Kızıltepe, G. İ., & Kandır, A. (2014). Öğretmenler adaylarının çocuklardaki fiziksel istismar belirtilerine ilişkin farkındalıkları. Kuramsal Egitimbilim Dergisi, 7(25), 286-303.